Verdriet. Rouw. Hoe voelde ik me toen Rosalinde, een bijzondere vrouw en mijn lieve, leuke enthousiaste vriendin, op 33-jarige leeftijd het leven verliet? Woorden schoten tekort. De enige manier om rust in mijn hoofd te vinden, was het verbeelden van de talloze emoties die ik ervoer.
Wat begon als een vorm van verwerking, groeide uit tot een project van een jaar. Ik maakte meer dan 70 zelfportretten en exposeerde een zorgvuldig geselecteerde reeks. Ik bundelde mijn foto’s in dit boek—een visuele vertaling van rouw en mijn zoektocht naar betekenis en ervaren van verlies.
